30 kwietnia po raz czternasty na całym świecie obchodzony jest Dzień Sprzeciwu Wobec Bicia Dzieci. Ma uświadomić wszystkim dorosłym, jak szkodliwe i destrukcyjne jest stosowanie kar cielesnych. Sporządzony na zlecenie Rzecznika Praw Dziecka raport za 2014 rok bije na alarm – wciąż 61% polskiego społeczeństwa aprobuje przemoc w wychowaniu, a 33% dorosłych uważa, że bicie nikomu jeszcze nie zaszkodziło (badania TNS OBOP 2014).
Bicie dzieci po polsku... – podsumowanie badań
Bicie dzieci po polsku... – prezentacja wyników badań
Po raz pierwszy Światowy Dzień Sprzeciwu Wobec Bicia Dzieci zorganizowany został w USA w 1998 roku przez amerykańską organizację EPOCH (End Physical Punishment of Children). W Polsce obchodzony jest od 2003 roku.
Celem inicjatywy jest przekonanie rodziców i opiekunów dzieci, że rezygnacja z praktyki wychowawczej, jaką jest przemoc i kara fizyczna to jeden z podstawowych warunków pomyślnego rozwoju dziecka.
W Polsce zakaz bicia dzieci regulowany jest Ustawą o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie i Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym. Od 2010 roku zapisany jest w nich zakaz stosowania jakichkolwiek kar cielesnych wobec dzieci przez osoby wykonujące władzę rodzicielską oraz sprawujące opiekę lub pieczę nad małoletnim. Przepis ten pozbawiony jest sankcji.
Rzecznik Praw Dziecka 16 października 2014 roku zainicjował kolejną kampanię społeczną pn. „Bicie uczy, ale tylko złych rzeczy”. Jej celem jest nagłośnienie problemu przemocy wobec dzieci oraz zmiana postaw społecznych, a tym samym obniżenie poziomu agresji i aprobaty dla stosowania przemocy wobec dzieci.
Jak mówi Marek Michalak – Rzecznik Praw Dziecka: "każdy powinien reagować w obliczu krzywdy dziecka (…). Musimy przyjąć raz na zawsze prawdę, że dziecko nie jest niczyją własnością, należy zawsze taktować je podmiotowo. Od 1 sierpnia 2010 roku w Polsce obowiązuje całkowity zakaz bicia dzieci, trzeba o tym pamiętać i przestrzegać tego ważnego prawa dzieci."
W tym dniu przypominamy 10 powodów, by nie bić dziecka:
1. Bicie dzieci może doprowadzać do fizycznych urazów, takich jak zasinienia, obrzęki, krwiaki podtwardówkowe, uszkodzenia nerwów i złamania kości.
2. Bicie dziecka niszczy jego ufność i burzy poczucie własnej wartości. Dzieci znacznie chętniej podejmują zachowania nastawione na współpracę, jeśli łączy je z rodzicami silna więź miłości.
3. Bicie dzieci powoduje przekazywanie postawy akceptacji przemocy z pokolenia na pokolenie. Dzieci, które są często bite, uczą się stosowania przemocy.
4. Bicie dzieci uczy je, że „silniejszy ma zawsze rację”.
5. Bijąc dziecko za złe zachowanie, opiekun traci ważną szansę nauczenia go właściwego sposobu postępowania.
6. Strach nie jest skuteczną metodą uczenia dzieci pożądanych zachowań. Bite dzieci zwykle zachowują się dobrze tylko wtedy, kiedy stosujący przemoc dorosły znajduje się w pobliżu.
7. Wspomnienia z dzieciństwa osób, które jako dzieci były często bite, są zwykle pełne gniewu i urazy.
8. Bicie dziecka jest wyrazem bezsilności, złości i frustracji rodzica, nie zaś edukacją dziecka.
9. Dzieci są często bite za zachowania, które nie są „złe” czy „niewłaściwe”, ale wynikają z ich naturalnej potrzeby badania świata, a także z potrzeb związanych z odżywianiem, snem, ruchem czy chęcią zwrócenia na siebie uwagi.
10. Dzieci najłatwiej uczą się pożądanych zachowań, kiedy dorośli wyjaśniają im, jak powinny postępować, rozmawiają z nimi oraz własnym zachowaniem dają im przykład odpowiedzialności, troski i samodyscypliny.
10 kroków ku temu, by stać się lepszym rodzicem
Zamiast klapsów. Jak z szacunkiem i miłością wyznaczać dziecku granice
Źródło:
https://fdn.pl/
https://brpd.gov.pl/
autor: Edyta Tokarczyk
Źródło:
Dodano: 2016.04.29